Category Archives: Ιστορία

Στη συγκεκριμένη διδακτική ενότητα, περισσότερο ίσως απ’ όσο σε οποιαδήποτε άλλη, εκπαιδευτές και εκπαιδευόμενοι καλούνται να συνειδητοποιήσουν πως η παρουσίαση ενός χρονικού της τέχνης δε σημαίνει την παράθεση πληροφοριών που περιγράφουν μια γραμμική, εξελικτική πορεία. Δεν υπάρχει δηλαδή ένα αφετηριακό … Συνέχεια →

Φαραώ και πυραμίδες: πρόκειται ίσως για τους αμεσότερους συνειρμούς που προκύπτουν, όταν κανείς αναφέρεται στην αρχαία Αίγυπτο (πιθανώς μαζί με τις μούμιες και την Κλεοπάτρα). Τα ερωτήματα που εδώ θα πρέπει κυρίως να μας απασχολήσουν – εκπαιδευτές και εκπαιδευόμενους – είναι: γιατί … Συνέχεια →

Flora Graeca σημαίνει Ελληνική Χλωρίδα. Η σπάνια και γεμάτη κρυμμένους θησαυρούς ελληνική χλωρίδα, που αντικατοπτρίζει τον πλούτο και την ποικιλότητα του φυσικού κόσμου της Μεσογείου.

Το ερέθισμα των Περσικών πολέμων (502-449 π.Χ) και η ανέλπιστη νίκη των Ελλήνων, έβγαλαν την κυρίως Ελλάδα από την πολιτισμική αφάνεια και την γεωπολιτική ανυπαρξία, στην οποία είχε βυθισθεί μετά τον Τρωικό πόλεμο. Οι συνέπειες της ήττας των Περσών σ’ αυτούς τους πολέμους … Συνέχεια →

Δημοσιεύθηκε αρχικά στο Το καραβάκι της ιστορίας:
Την τελευταία δεκαετία έγινε εμφανές και στους πιο ανυποψίαστους ότι στόχος της «δημοκρατικά ενωμένης Ευρώπης» είναι η διάλυση των εθνών-κρατών που την συνιστούν. Το περίεργο -που δεν κατονομάζεται και συνεπώς δεν εξηγείται- είναι ότι οι ιστορικοί που υποστηρίζουν θερμά (ως…

Κάτι σπουδαίο συνέβη στην κλασική Ελλάδα, αλλά δεν το γνωρίζαμε μέχρι προσφάτως. Παρά τις αντίξοες συνθήκες, οι Αρχαίοι Έλληνες δημιούργησαν μια επιτυχημένη τάξη επιχειρηματιών που διέπρεψαν και έγιναν πλούσιοι.

Οι Samurai (Samurai=αυτός που υπηρετεί) ήταν πολεμιστές υψηλού επιπέδου εκπαίδευσης και ικανοτήτων, οι οποίοι εμφανίσθηκαν σταδιακά στην Ιαπωνία μετά τις μεταρρυθμίσεις του Taika το 646 μ.Χ. Οι μεταρρυθμίσεις που περιελάμβαναν αναδιανομή της γης και βαρείς φόρους, είχαν ως σκοπό την ίδρυση μιας … Συνέχεια →

Πολύ πριν διαμορφωθεί το σύγχρονο αρχέτυπο τουΣαμουράϊ πολεμιστή, η Ιαπωνική ιστορία ανέδειξε γενναίες πολεμίστριες, οι οποίες είχαν εκπαιδευθεί στα όπλα και τις πολεμικές τέχνες, πολύ πριν καθιερωθούν ως κοινωνική τάξη οι Σαμουράϊ. Ήσαν γνωστές ωςOnna-Bugeisha (Όννα Μπουγκέϊσα) το οποίο σημαίνειθηλυκός πολεμιστής και διέθεταν … Συνέχεια →

Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΩΝ ΕΠΑΦΩΝ ΑΙΓΑΙΟΥ – ΑΙΓΥΠΤΟΥ Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΩΝ ΕΠΑΦΩΝ  Οι σχέσεις Αιγαίου και Αιγύπτου στην εποχή του Χαλκού στρέφονταν αδιάκοπα γύρω από το γεωγραφικό και πολιτιστικό άξονα της Κρήτης. Στην Πρώιμη και τη Μέση εποχή του Χαλκού … Συνέχεια →

Ο ΑΙΓΥΠΤΙΑΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΙΓΥΠΤΙΑΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ Στην Αίγυπτο, στην εύφορη κοιλάδα του Νείλου, αναπτύχθηκε ένας από τους σημαντικότερους πολιτισμούς της Ανατολικής Μεσογείου. Την Αίγυπτο, που ο Ηρόδοτος αποκαλεί «το Δώρο του Ποταμού», διασχίζει από Νότο προς Βορρά ο ποταμός Νείλος … Συνέχεια →

.Πέρα από τον καθημερινό βίο, την τεχνολογία και την καλλιτεχνική έκφραση, η ελληνική πολιτισμική επιρροή στην προ-ρωμαϊκή Ιβηρική χερσόνησο επεκτάθηκε και στον τομέα της πολεμικής  τέχνης, περισσότερο στον σχεδιασμό των όπλων και λιγότερο στον τομέα της τακτικής. 

Η επίδραση της τέχνης της κλασικής Αρχαιότητας περιορίζεται σημαντικά στις εικαστικές τέχνες στις αρχές του 20ού αιώνα και αλλάζει ο τρόπος αναφοράς σε αυτή. Η τέχνη περισσότερο από ποτέ χαρακτηρίζεται από μια τεράστια ποικιλία στους τρόπους έκφρασης. Είναι εμφανής η … Συνέχεια →

12.1. Πομπηία – Ερκουλάνεουμ Η σημαντικότερη ελληνική αναβίωση μετά την Αναγέννηση συντελείται στα μέσα περίπου του 18ου και στις αρχές του 19ου αιώνα. Πρόκειται για το κίνημα του κλασικισμού (ή νεοκλασικισμού), που θα επικρατήσει στην Ευρώπη του Διαφωτισμού ιδιαίτερα μετά τη Γαλλική … Συνέχεια →

Από τις τελευταίες δεκαετίες του 16ου έως τον 18ο αιώνα (1580-1760) επικρατεί σε όλη την Ευρώπη η τέχνη του μπαρόκ(barocco «ακατέργαστο μαργαριτάρι»), με μια τελευταία φάση του στη Γαλλία (1720-1760) που λέγεται ροκοκό (<rocaille «υλικό με κοχύλια που επενδύει σπηλιές σε κήπους της εποχής»).

Μετά τις πρώτες δεκαετίες του 16ου αιώνα, γύρω στο 1530, την ηρωική και γεμάτη αυτοπεποίθηση αντιμετώπιση του κόσμου τη διαδέχεται ο μανιερισμός (< maniera «τρόπος, ύφος»), που η διάρκειά του κατά περιοχή ποικίλλει έως το 1560/1580. Τα όρια ανάμεσα στην Αναγέννηση και … Συνέχεια →

9.2.5. Συλλέκτες αρχαίων στην Αναγέννηση Για έναν πρίγκιπα της Αναγέννησης που συνέλεγε αρχαία νομίσματα και αρχαία χειρόγραφα, που ντυνόταν με αρχαιοπρεπείς πανοπλίες, που οδηγούσε τον στρατό του κάτω από ρωμαϊκά θριαμβικά τόξα, που παρακολουθούσε στην αυλή του αρχαία θεατρικά έργα, … Συνέχεια →

Το τέλος της Αρχαιότητας δεν σήμαινε και την εξαφάνισή της. Ο αρχαίος πολιτισμός, τόσο ως γραπτή παράδοση όσο και ως καλλιτεχνική δημιουργία, επρόκειτο να διανύσει μια νέα διαδρομή με πολλές κλασικές αναβιώσεις, που θα επηρέαζαν τον ευρωπαϊκό πολιτισμό, από την Αναγέννηση … Συνέχεια →

            Φονική  σύρραξη  ανάμεσα  σε  πολεμιστές  των  προκολομβιανών  Ανδεων  σε  πίνακα  του  Βέλγου  Jean  Τorton.  Η  ομοιομορφία  των  ενδυμασιών  είναι  συμβατική  και  δεν  υφίστατο  στην  πραγματικότητα, τουλάχιστον  πριν  την αυτοκρατορία  των  Ινκας..  Τα  υπόλοιπα  στοιχεία  ένδυσης  και  οπλισμού  είναι  σε  γενικές  … Συνέχεια →

Η Ελλάδα έγινε ανεξάρτητο κράτος το 1830 σε μια εποχή που στην Ευρώπη ο κλασικισμός είχε ήδη εξαπλωθεί σε διάφορες μορφές τέχνης: αρχιτεκτονική, γλυπτική, ζωγραφική. Η σύνδεση της νεότερης Ελλάδας με το αρχαιοελληνικό παρελθόν της προέκυψε από ιστορικές συγκυρίες που … Συνέχεια →

Φολιδωτές  Βυζαντινές  πανοπλίες  (Dumbarton  Οaks – κατασκευασμένες  από  τον  δημιουργό  Δημήτρη  Κατσίκη) Η  χερσαία  δράση  των  Αράβων,  Ιρανών  και  άλλων  μουσουλμάνων  εναντίον  της  Βυζαντινής  Αυτοκρατορίας,  χαρακτηριζόταν  κυρίως  από  ταχείες  εισβολές  επιδρομικού  χαρακτήρα  στο  μικρασιατικό  έδαφος,  οι  οποίες  διενεργούντο  σε  μερικές  περιπτώσεις  από  … Συνέχεια →

Πριν αναφερθούμε στον οίκο των Βοργία, κρίνεται αναγκαία μια σύντομη αναφορά στην πολιτική διάρθρωση της Ιταλίας κατά την Αναγεννησιακή εποχή, οπότε και δραστηριοποιήθηκε ο εν λόγω οίκος, όπως και άλλοι τους οποίους έχουμε παρουσιάσει (Μέδικοι –Σφόρτσα).

«Το δε την πόλιν σοι δούναι ουτ’ εμόν εστίν ουτ’ άλλου των κατοικούντων εν αυτή, κοινή γαρ γνώμη πάντες αυτοπροαιρέτως αποθανούμεν και ου φεισόμεθα της ζωής ημών» (Απάντηση του Κωνσταντίνου ΙΑ’ Παλαιολόγου στον Μωάμεθ Β’)

Η ΑΛΩΣΗ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙ ΠΟΤΕ ΒΑΣΙΛΙΔΟΣ ΤΩΝ ΠΟΛΕΩΝ (1453) ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Ὁμιλία τοῦ Αὐτοκράτορα Κωνσταντίνου ΙΑ’ Παλαιολόγου πρὶν τὴν ἅλωση τῆς Κωνσταντινουπόλεως  Ἀπὸ τὸ Χρονικὸν τοῦ Μεγάλου Λογοθέτη Γεωργίου Σφραντζῆ ἢ Φραντζῆ  Ἐκδοθὲν ἐν Κερκύρᾳ ἔτει 1477

ΤΟ ΥΓΡΟΝ ΠΥΡ ΚΑΙ Η ΣΥΜΒΟΛΗ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΙΣΧΥ ΠΟΛΕΜΟΣ ΠΑΤΗΡ ΠΑΝΤΩΝ ΕΣΤΙ Οι αρχαίοι Έλληνες υπήρξαν πρωτοπόροι σε κάθε τομέα του πολιτισμού. Μοιραία λοιπόν δεν θα μπορού­σαν να υστερήσουν και στην πολεμική τεχνολογία, εφόσον μάλιστα, όπως πίστευαν «Πόλεμος … Συνέχεια →