Category Archives: Μυθολογία

Ο ψυχοπομπός ήταν θεός, πνεύμα ή δαίμονας με αποστολή να οδηγεί τα πνεύματα των νεκρών στον Κάτω Κόσμο. Η ιστορική μελέτη των μυθολογιών, αναδεικνύει μια σειρά από κοινά στοιχεία, συμπεριλαμβανομένης της πεποίθησης ότι η ψυχή χρειάζεται καθοδήγηση προς την μετά … Συνέχεια →

  Για την γέννηση του Ασκληπιού υπάρχουν τέσσερις κύριες παραδόσεις, όσες και οι περιοχές που διεκδικούν την καταγωγή του: η Θεσσαλία, η Επίδαυρος, η Αρκαδία και η Μεσσηνία. Κατά τον ‘Oμηρο και τους περισσότερους αρχαίους συγγραφείς καταγόταν από την Θεσσαλία. Ο Ησίοδος διέσωσε … Συνέχεια →

γράφει ο Χείλων Σημείωση διαχείρισης: Επειδή η Ελληνική Μυθολογία είναι δαιδαλώδης και ο μελετητής πολλές φορές «χάνεται» προσπαθώντας να συνδυάσει χαρακτήρες – γεγονότα, στο παρόν άρθρο γίνεται επιγραμματική – περιληπτική αναφορά στους Τιτάνες, προκειμένου ο αναγνώστης να κατανοήσει ευκολότερα την γενεαλογία … Συνέχεια →

Η Μήστρα είναι κόρη του Θεσσαλού Ερυσίχθονα, γιου ή αδελφού του βασιλιά Τριόπα. Το όνομα της κόρης αναφέρεται στον ψευτοησιόδειο Κατάλογο Γυναικών, όπου γίνεται λόγος για την ικανότητά της να αλλάζει μορφές. Η τύχη της καθορίζεται από το ήθος του πατέρα … Συνέχεια →

Ο μυθικός Ερυσίχθονας ο Θεσσαλός,  ήταν γιος του Τρίοπα και εγγονός του Θεού Ποσειδώνα. O Ερυσίχθονας ήταν εγωιστής, ασεβής, βλάσφημος, και υπερόπτης. Δεν είναι τυχαίο πως το όνομα του  σημαίνει,  αυτός που σχίζει, που προκαλεί πληγή στη γη, όπως θα … Συνέχεια →

ΤΟ ΓΕΝΟΣ ΤΩΝ ΗΡΩΩΝ Οι Άγνωστοι Λαπίθες της Αθήνας  Σύμφωνα με τους μύθους, οι τρεις πρώτες διαδοχικές δυναστείες της Αθήνας (η οποία κατά τη Μυκηναϊκή περίοδο στην οποία αναφέρεται το παρόν άρθρο, ταυτιζόταν με την Ακρόπολη και ένα μικρό τμήμα … Συνέχεια →

ΟΙΝΩΝΗ Νέος ο Πάρης, ερωτεύθηκε την Οινώνη, μια Νύμφη της Ίδης. Πατέρας της ήταν ο Κεβρηνός (ποτάμιος θεός, παραπόταμος του Σκάμανδρου) ή ο Οινέας και η ίδια είχε το χάρισμα της μαντικής και της γνώσης των ιαματικών βοτάνων, ιδιότητες που … Συνέχεια →

ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ Μάντης, γιος του Πολυφείδη και δισέγγονος του Μελάμποδα. Γεννήθηκε στο Άργος, αλλά υποχρεώθηκε να καταφύγει στην Πύλο, γιατί σκότωσε συγγενή του (Όμ., Οδ., ο 222-225) -σύμφωνα με το εθιμικό δίκαιο ο φονιάς εξοριζόταν από την πατρίδα του και έπαιζε σημαντικό … Συνέχεια →

  Η ελληνική λέξη θεός συνδέεται στενά με την τέχνη της μαντικής: ένα ερμηνευμένο σημείο είναι θέσφατον, η τέχνη του μάντη ονομάζεται θειάζειν ή ἐνθεάζειν, ο προλέγων τα μέλλοντα, ο οιωνιστής, θεοπρόπος, θεοπροπία είναι η προφητεία, η μαντεία, θεοπροπέω σημαίνει προφητεύω, θεωρός λέγεται αυτός που πάει να ζητήσει χρησμό από μαντείο, ο Κάλχας είναι … Συνέχεια →

ΑΡΙΑΔΝΗ Η Aριάδνη ήταν κόρη του Mίνωα και της Πασιφάης. Ο μύθος της περιλαμβάνει έρωτες, αρπαγές και γάμους αλλά και θανάτους, της ίδιας και του παιδιού που δεν μπόρεσε ποτέ να γεννήσει.

ΜΟΛΟΣ Νόθος γιος του Δευκαλίωνα από μιαν εταίρα, πατέρας του ήρωα Μηριόνη του Τρωικού πολέμου και της Μολιόνης. Τον γνωρίζουμε περισσότερο από μια γιορτή που τελούνταν στην Κρήτη ως την όψιμη αρχαιότητα. Κατασκευαζόταν ακέφαλο ομοίωμα ανθρώπου που το αποκαλούσαν Μόλο … Συνέχεια →

ΡΑΔΑΜΑΝΘΥΣ Γιος του Δία και της Ευρώπης, αδελφός του Σαρπηδόνα και του Μίνωα που του ανέθεσε την απονομή της δικαιοσύνης στις πόλεις με έδρα την Κνωσό – ο Τάλος επόπτευε στην ύπαιθρο.

Η Κρήτη, όπως η Σαμοθράκη και η Δήλος θεωρούνταν μία από τις αναγνωρίσιμες μήτρες των θεογονικών παραδόσεων και του ολυμπιακού πανθέου. Παραδίδει σχετικά ο Διόδωρος:

ΤΡΩΙΛΟΣ Ο Τρωίλος ήταν νεότερος γιος της Εκάβης και του Πριάμου ή και του ίδιου του Απόλλωνα. Μία παράδοση έλεγε ότι, αν ο Τρωίλος έφτανε τα είκοσί του χρόνια, η Τροία δεν θα μπορούσε να κυριευθεί από κανέναν. Όμως, ο … Συνέχεια →

ΔΗΙΦΟΒΟΣ Όταν ο Πρίαμος διοργάνωσε ταφικούς αγώνες για τον Πάρη που τον θεωρούσαν χαμένο ή νεκρό από τότε που ήταν παιδί, υπηρέτες του Πρίαμου πήγαν να πάρουν ταύρο από τα κοπάδια που φύλαγε ο Πάρης στο βουνό Ίδη ως έπαθλο … Συνέχεια →

ΠΡΙΑΜΟΣ Οι γενεαλογίες στα ομηρικά έπη καλύπτουν συνήθως τρεις γενιές: τον ήρωα, τον πατέρα του και τον γιο του. Εξαίρεση αποτελεί το πολύ πιο εκτενές γενεαλογικό δέντρο του Αινεία, που καλύπτει έξι γενιές σε είκοσι έξι στίχους (Υ 215-241). Σε … Συνέχεια →

ΙΟΚΑΣΤΗ Για την ιστορία της Ιοκάστης βλ. Εισαγωγή (Πολύδωρος, Λάβδακος), Λάιος (Γάμος, Απόγονοι), Οιδίποδας. Εδώ παραθέτουμε ένα απόσπασμα από τη Βιβλιοθήκη του Απολλοδώρου (3.48-3.56):

ω φως τελευταίον σε προσβλέψαιμι νυν, όστις πέφασμαι φυς τ’ αφ’ ων ου χρην, ξυν οις τ’ ου χρην ομιλών, ους τε μ’ ουκ έδει κτανών. (στ. 1183-1185)   Στην τραγωδία του Σοφοκλή Οιδίπους Τύραννος ως μία από τις αιτίες της πτώσης του … Συνέχεια →

Το όνομα ενός από τους πιο σεβαστούς θεούς του Δωδεκάθεου, του Ποσειδώνα, παραδίδεται και με άλλες μορφές: Ποσείδαν, Ποσειδάων, Ποσειδέης, Ποσειδέων. Είναι ένας από τους γιους του Κρόνου και της Ρέας, ανήκει, επομένως, στην πρώτη γενιά των Ολυμπίων μαζί με τον Δία και την … Συνέχεια →

Στην Οδύσσεια, σε μια ωραία παρομοίωση της Ναυσικάς με την Άρτεμη, ο ποιητής περιγράφει τη θεά ως εξής:

Στέκανε εκεί και τα γοργόποδα άλογα του βλοσυρού του Άρη, χρυσά, εκεί κι ο ίδιος ο λαφυροφόρος ολέθριος Άρης: κοντάρι στα χέρια του βαστούσε και στους πεζομάχους θάρρος έδινε, κόκκινος απ’ τα αίματα σαν να φόνευε ζωντανούς, μέσα σε δίφρο … Συνέχεια →

  θεῶν ὀλοώτατε πάντων (Ιλ., Χ15)[1] Ἄπολλον· Ἄπολλον· ἀγυιᾶτ’, ἀπόλλων ἐμός. ἀπώλεσας γὰρ οὐ μόλις τὸ δεύτερον. (Αισχ. Αγαμέμνων, 1080)

ΜΕΝΕΛΑΟΣ Καταγωγή – Οικογενειακή κατάσταση Στην Ιλιάδα ο Μενέλαος περιγράφεται ξανθός, με φαρδιούς ώμους, λιγόλογος, γνωστικός, καλόκαρδος (Γ 210, 214, 284). Έτσι, χαρίζει τη ζωή στον Tρώα ήρωα Άδραστο (Ζ 37) και συγχωρεί τον γιο του Νέστορα Αντίλοχο, που προσπάθησε να τον … Συνέχεια →

ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Ι. Πριν τα Τρωικά Γιος (ή εγγονός) του Ατρέα ή του Πλεισθένη (Ησίοδος, απ. 194), και της Αερόπης, κόρης του Κατρέα από την Κρήτη, δεύτερος σύζυγος της Κλυταιμνήστρας, μεγαλύτερης κόρης του Τυνδάρεου και της Λήδας, πατέρας τεσσάρων κοριτσιών και … Συνέχεια →

Ατρείδες αποκαλούνταν οι γιοι του Ατρέα Αγαμέμνων και Μενέλαος, οι οποίοι παντρεύτηκαν δύο αδελφές, την Κλυταιμνήστρα και την Ελένη αντίστοιχα. Ανάλογα με το πόσο βαθιά ήθελε να πάει κανείς στο γενεαλογικό δέντρο, ονομάζονταν επίσης Πελοπίδες, Τανταλίδες ή και Πλεισθενίδες.