Category Archives: Αρχαία Τέχνη/ Αρχιτεκτονική

Η μουσική ως τέχνη και στοιχείο πολιτισμού κατείχε κορυφαία θέση στην κοινωνία της Αρχαίας Ελλάδας. Η μουσική δεν ήταν απλά μια μορφή τέχνης και αυτοέκφρασης αλλά ένα δομικό στοιχείο της εκπαίδευσης άρρηκτα συνυφασμένο με την αρετή και τη φιλοσοφία. Αυτό εξηγεί … Συνέχεια →

Τα λείψανα των ψηφιδωτών δαπέδων που σώζονται είναι για μας πολύτιμοι μάρτυρες μιας τέχνης που βρίσκεται κοντά στη ζωγραφική και κάποτε προσπαθεί να την συναγωνιστεί ή να την αντικαταστήσει. Αν σκεφτούμε ότι από τα τέλη του 4ου αιώνα, όταν ακριβώς … Συνέχεια →

Όλα τα εγχειρίδια τις ελληνικής τέχνης μας πληροφορούν ότι τα μνημεία της αρχαίας ελληνικής ζωγραφικής έχουν καταστραφεί σχεδόν ολοκληρωτικά. Οι φιλολογικές μαρτυρίες, όσο πλούσιες κι αν είναι, δεν μπορούν να προσφέρουν τίποτα άλλο από την γνώση της μεγάλης απωλείας. Η … Συνέχεια →

Η τέχνη της ελληνικής αρχαιότητας κατέχει μια ξεχωριστή θέση μέσα στην ιστορία της τέχνης. Για πρώτη φορά η  έννοια της τελειότητας στην ελληνική τέχνη γίνεται ένας προς επίτευξη στόχος και τείνει να αναδείξει το σύνολο της καλλιτεχνικής δραστηριότητας στην αρχαία Ελλάδα ως την πιο περιέχουσα πηγήτης ευρωπαϊκής τέχνης και … Συνέχεια →

Οι αρχαίοι Έλληνες ήταν παντού περιστοιχιζόμενοι από εικόνες. Στα κτίρια, στα γλυπτά, στα ανάγλυφα, στους τοίχους, στους πίνακες, στα υφάσματα και στα αγγεία απεικονίζονταν ένα σύνολο από στοιχεία, μοτίβα και μορφές, όλα χρωματισμένα στο σύνολό τους. Σήμερα λόγω της κακής … Συνέχεια →

Η Παράδοση ο Χώρος και οι Αρχαιότητες ‘‘Οἳ δὲ ἀπικόμενοι ἐς ἄλλην γῆν τῆς Μακεδονίης οἴκησαν πέλας τῶν κήπων τῶν λεγομένων εἶναι Μίδεω τοῡ Γορδίεω, ἐν τοῑσι φύεται αὐτόματα ῥόδα, ἓν ἓκαστον ἔχον ἑξήκοντα φύλλα, ὀσμῇ δε ὑπερφέροντα τῶν ἄλλων…. … Συνέχεια →

ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΑΡΧΑΙΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ ΓΕΝΙΚΑ  Η λέξη θέατρο προέρχεται από τα αρχαία Ελληνικά και σήμαινε αρχικά, το σύνολο ή μια συνάντηση, μια ανταλλαγή μεταξύ των θεατών. Μετά πήρε τη σημασία του τόπου όπου γίνεται το … Συνέχεια →

Οι ελληνικές πόλεις-κράτη της Αρχαϊκής και της Κλασικής περιόδου είχαν σχετικά περιορισμένη έκταση, σε αντίθεση με τα κράτη της Ανατολής, όπου οι πόλεις εκάλυπταν απέραντες εκτάσεις, όπως συνέβαινε και στα βασίλεια των ελληνιστικών χρόνων. Η έκταση που καλύπτει μια πόλη … Συνέχεια →

Ο Ιππόδαμος ο Μιλήσιος ήταν Αρχιτέκτων, Πολεοδόμος, Φυσικός, Μαθηματικός, Μετεωρολόγος και Φιλόσοφος. Γεννήθηκε το 498 π.Χ. και πέθανε το 408 π.Χ. και ήταν γιος του Ευρυφώντα. Θεωρείται ο πατέρας της πολεοδομίας. Είναι ο πρώτος που συνέλαβε «την πόλεων διαίρεσιν», δηλαδή … Συνέχεια →

Μετά το τέλος των Περσικών Πολέμων η Αθήνα, αν και κατεστραμμένη, βρέθηκε να είναι η πιο ισχυρή από όλες τις ελληνικές πόλεις. Αυτό το χρωστούσε κυρίως στο ναυτικό της, που είχε παίξει καθοριστικό ρόλο για τη νίκη των Ελλήνων στη … Συνέχεια →

Ήδη από τα τέλη του 19ου αι. ήταν γνωστό ότι οι δυτικές και βόρειες παρυφές της άνω πόλης της αρχαίας Σάμου ορίζονταν κατά μεγάλο μέρος τους από συστάδες κογχών, λαξευμένες στον φυσικό βραχισμό, οι οποίες ταυτίστηκαν ορθά ως υπαίθρια ιερά, … Συνέχεια →

Ο Αριστίων υπήρξε αρχαίος Έλληνας γλύπτης από την Πάρο. Διέπρεψε τον 6ο αιώνα π.Χ. Έργα που του αποδίδονται χρονολογούνται μεταξύ 540 και 525 π.Χ. Αν και δεν αναφέρεται από τους αρχαίους συγγραφείς, έχουν βρεθεί επιγραφές του σε ταφικά μνημεία. Σύμφωνα με … Συνέχεια →

  Με τον όρο ρωμαϊκή εποχή, εννοούμε την περίοδο από τον 1ο αιώνα π.Χ. και πιο συγκεκριμένα από το 86 π.Χ. που γίνεται η κατάληψη της Αθήνας από τον Σίλα και το 31 π.Χ. που γίνεται η κατάληψη της Αιγύπτου … Συνέχεια →

    «Αναστήλωση, συντήρηση και ανάδειξη του Ωδείου Ηρώδου του Αττικού και της Στοάς Ευμένους Νότιας Κλιτύος Ακροπόλεως» –   Η Στοά του Ευμένους είναι επίμηκες διώροφο οικοδόμημα που ανεγέρθηκε τον 2ο αι. π.Χ. στον χώρο μεταξύ του Ωδείου του … Συνέχεια →

Η επίδραση της τέχνης της κλασικής Αρχαιότητας περιορίζεται σημαντικά στις εικαστικές τέχνες στις αρχές του 20ού αιώνα και αλλάζει ο τρόπος αναφοράς σε αυτή. Η τέχνη περισσότερο από ποτέ χαρακτηρίζεται από μια τεράστια ποικιλία στους τρόπους έκφρασης. Είναι εμφανής η … Συνέχεια →

12.1. Πομπηία – Ερκουλάνεουμ Η σημαντικότερη ελληνική αναβίωση μετά την Αναγέννηση συντελείται στα μέσα περίπου του 18ου και στις αρχές του 19ου αιώνα. Πρόκειται για το κίνημα του κλασικισμού (ή νεοκλασικισμού), που θα επικρατήσει στην Ευρώπη του Διαφωτισμού ιδιαίτερα μετά τη Γαλλική … Συνέχεια →

Από τις τελευταίες δεκαετίες του 16ου έως τον 18ο αιώνα (1580-1760) επικρατεί σε όλη την Ευρώπη η τέχνη του μπαρόκ(barocco «ακατέργαστο μαργαριτάρι»), με μια τελευταία φάση του στη Γαλλία (1720-1760) που λέγεται ροκοκό (<rocaille «υλικό με κοχύλια που επενδύει σπηλιές σε κήπους της εποχής»).

Μετά τις πρώτες δεκαετίες του 16ου αιώνα, γύρω στο 1530, την ηρωική και γεμάτη αυτοπεποίθηση αντιμετώπιση του κόσμου τη διαδέχεται ο μανιερισμός (< maniera «τρόπος, ύφος»), που η διάρκειά του κατά περιοχή ποικίλλει έως το 1560/1580. Τα όρια ανάμεσα στην Αναγέννηση και … Συνέχεια →

9.2.5. Συλλέκτες αρχαίων στην Αναγέννηση Για έναν πρίγκιπα της Αναγέννησης που συνέλεγε αρχαία νομίσματα και αρχαία χειρόγραφα, που ντυνόταν με αρχαιοπρεπείς πανοπλίες, που οδηγούσε τον στρατό του κάτω από ρωμαϊκά θριαμβικά τόξα, που παρακολουθούσε στην αυλή του αρχαία θεατρικά έργα, … Συνέχεια →

Το τέλος της Αρχαιότητας δεν σήμαινε και την εξαφάνισή της. Ο αρχαίος πολιτισμός, τόσο ως γραπτή παράδοση όσο και ως καλλιτεχνική δημιουργία, επρόκειτο να διανύσει μια νέα διαδρομή με πολλές κλασικές αναβιώσεις, που θα επηρέαζαν τον ευρωπαϊκό πολιτισμό, από την Αναγέννηση … Συνέχεια →

Η Ελλάδα έγινε ανεξάρτητο κράτος το 1830 σε μια εποχή που στην Ευρώπη ο κλασικισμός είχε ήδη εξαπλωθεί σε διάφορες μορφές τέχνης: αρχιτεκτονική, γλυπτική, ζωγραφική. Η σύνδεση της νεότερης Ελλάδας με το αρχαιοελληνικό παρελθόν της προέκυψε από ιστορικές συγκυρίες που … Συνέχεια →

Λυρική ποίηση Για να ορίσουμε το έπος χρησιμοποιήσαμε ευδιάκριτα μορφολογικά στοιχεία: τη μεγάλη έκταση, τη σύνθεση κατά στίχο και το δακτυλικό εξάμετρο. Στη λυρική όμως ποίηση ο ορισμός είναι δύσκολος, καθώς και η έκταση και ο τρόπος της σύνθεσης και τα μέτρα ποικίλλουν. Το … Συνέχεια →

ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΘΕΣΣΑΛΙΑ  Η ΑΡΧΑΙΑ ΘΕΣΣΑΛΙΑ Η δημιουργία ενός περιβάλλοντος φιλικού προς τον άνθρωπο, μετά το λιώσιμο των πάγων κατά τη 10η χιλιετία, συντέλεσε στη μετάβαση από το κυνήγι και την τροφοσυλλογή στην αγροτική οικονομία του Νεολιθικού Πολιτισμού. … Συνέχεια →

Η ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΙΣΑΓΩΓΗ – ΓΕΝΙΚΑ  Μουσική! Γλώσσα μυστηριακή, γεμάτη μαγεία! Ιερή κληρονομιά του Απόλλωνα. Ήδη από τα Προϊστορικά χρόνια οι Έλληνες γνώριζαν την τέχνη των ήχων και την κατασκευή των μουσικών οργάνων. Αυτό μαρτυρούν τα αναρίθμητα αρχαιολογικά ευρήματα, … Συνέχεια →

Από τους πολλούς γλύπτες που, σύμφωνα με τη γραμματειακή παράδοση, υπήρξαν μαθητές του Φειδία δύο φαίνεται να είναι οι σημαντικότεροι: